Valparaiso - BA, Streetart, vulkaan & BA nightlife
Door: Maaike
Blijf op de hoogte en volg Maaike
21 Mei 2013 | Argentinië, Buenos Aires
Valparaiso was vroeger een hele welvaren stad, voornamelijk door de grote haven. Maar toen in 1914 het Panamakanaal open ging was dit het begin van de armoede en is Valaparaiso nu het armste stadje in Chili. In Valparaiso had ik afgesproken met 2 Nederlandse meiden die ik had leren kennen in Mendoza. We hebben een walking tour door de stad gedaan, wat erg leuk was. Valparaiso ligt op een berg en alle straatjes zijn heel steil. Soms kun je een trap nemen of een gondellift. Om de stad er niet zo armoedig uit te laten zien is er heel veel street art. Hier staat deze stad om bekend. Het is zelfs zo dat als de mensen een painting op hun huis willen, ze kunnen bellen naar de staat, die stuurt de mensen gratis om te komen painten. Ze moeten alleen zelf voor de verf zorgen. Als er iemand overheen kalkt, zoals in Nederland, dan kun je niet langs start, maar direct door naar de gevangenis. De graffiti is dan ook niet zoals in Nederland, nee het is het heel erg mooi. Het was deze dag ook Koninginnendag, wat we via de computer een beetje volgden. `s Avonds mn oranje shirt aangetrokken, Carlien had schmink mee, dus met vlaggetjes op onze wangen gingen we de kroeg in, waar we het Chileense drankje terramoto hebben gedronken. Dit is rode wijn, met suiker en een enorme bonk vanille ijs erin, beetje gek, maar wel lekker.
De volgende dag afscheid genomen van Karlijn en Carlien en de bus genomen naar Pucon. Dit is een heel klein plaatsje in het zuiden. Mijn missie was het beklimmen van de Villarica vulkaan. Helaas door het slechte weer en de stakende buschauffeurs zat ik hier 4 dagen niks te doen en was ik ook nog eens de enige in het hostel. Dat was wat minder. Gelukkig op de 4e dag kon de vulkaan beklommen worden. Samen met 2 Duitse meiden uit mn kamer naar het kantoortje vanwaar we vertrokken. We kregen een backpack met onze kleding. We stopten op 1400 meter, daar begon de klim. De weg omhoog was vrij zwaar, steil omhoog. Het leek wel of we aan het skien waren; we gingen in slalom omhoog en mn schoenen waren enorm en lomp, het voelde echt alsof ik op mn skischoenen omhoog liep. Je moet het je zo voorstellen, voor de skiers onder ons, dat ik dus met skischoenen aan, een zwarte piste omhoog liep, als het niet steiler was.Na 3 uur klimmen kwamen we bij de rand van de gletsjer, de sneeuw. Daar konden we even wat eten en moesten we onze kleding aan; een helm, van die ijzeren spikes onder de schoenen en een pikhouweel. We moesten onze spikes goed in de sneeuw drukken. Het werd steeds zwaarder door de enorm harde wind, mn knieen deden ontzettend veel pijn, maar ik wilde gewoon die top halen. Steeds meer mensen raakten achter, behalve Jules (Nederlands), Josephin (Duitse) en ik. Op een gegeven moment moesten we stoppen, omdat er andere gidsen en groepen naar beneden kwamen, omdat het laatste stuk naar de top heel slecht was. Toch nog 20 minuten geprobeerd. Daarna ging onze gids het checken en helaas besloot hij, voor onze veiligheid, dat we terug naar beneden gingen. Dit was op 2600 meter, 200 meter van de top. Maar het ijs naar de top was zo hard dat zelfs de spikes er niet doorheen kwamen. Erg jammer aangezien ik de top bijna kon aanraken, maar zeer begrijpelijk. Alsnog was het uitzicht fantastisch over het Lake District van Chile. De was naar beneden was ook nog best gevaarlijk. Op een gegeven moment bleven mn spikes hangen en ging ik onderuit, gelukkig had ik mn pikhouweel die ik in het ijs sloeg en me kon ophijsen. De zolen van mn schoenen voelden als planken, deed echt superzeer en mn knieen, pff. Kon bijna niet meer lopen, maar gelukkig om 3 uur waren we weer beneden en konden we genieten van een lekker biertje op het dakterras. De ervaring was wel heel tof en ik was blij dat ik weer wat actiefs had gedaan. De volgende morgen een bus genomen naar Argentinie, daar overgestapt en ´s avonds aangekomen in Bariloche. Onderweg al wat kunnen zien van de 7 meren, echt heel mooi. Helaas werd ik een beetje ziek en was het weer regenachtig en heel winderig en kon ik vrij weinig doen. Met slecht weer is er niks te doen in Bariloche, behalve de vele chocoladewinkels uitproberen, wat ik dan natuuuuurlijk ook gedaan heb! (Ik denk dat er nu 2 mensen heel jaloers zijn..;). Wel lekker de kroeg in geweest en de dag erna met 2 jongens afgesproken om de fietstocht te doen. De bus daarheen genomen, bleek het daar te regenen en niet te stoppen. Dus weer terug met de bus. Toen maar besloten om door te reizen, aangezien ik 4 dagen niks gedaan had, verveelde me enorm.
Een 13 urige busrit naar de andere kant van Argentinie, Puerto Madryn. Hier wilde ik Peninsula Valdes bezoeken. In het hoogseizoen kun je hier walvissen, orka´s, pinguins, enz. spotten. In het laagseizoen kun je alleen zeeleeuwen, zeehonden enz. zien, maar dat vond ik niet erg. Helaas was het wel echt laagseizoen, waardoor ik wéér de enige in het hostel was en de tours die ik wilde doen niet doorgingen omdat ik de enige was. Ik was het toen wel erg zat en besloot zsm naar Buenos Aires te gaan. Nog een lekker dagje op het strand gezeten en toen 19 uur naar Buenos Aires. Eindelijk weer meer dan 10 zinnen op een dag gesproken. Met 2 meiden uit mn kamer wezen eten en de volgende dag een walking tour gedaan naar Recoleta, 1 van de buurten. Ook de cementery bezocht. Dit is echt bizar en bijzonder tegelijk. Op deze begraafplaats liggen voornamelijk rijke mensen. Zij probeerden elkaar te overtreffen met hun graven waardoor er enorme maussoleums staan. Het lijken wel apartementen. En nog meer bizar is het feit dat je er dus in kunt kijken en de grafkisten ziet. Eva Peron (beter bekend als Evita) ligt hier ook begraven. Een heel bizar verhaal ook, wat er allemaal met haar lichaam is gebeurd. ´s Avonds met Claire (Engeland), Chris (Duitsland) en Liselotte (Nederland) naar de tangoshow. Iets wat je natuurlijk gedaan moet hebben. We kregen eerst zelf tangoles, daarna een 3 gangen diner met onbeperkt wijn en tijdens het toetje een tangoshow. Echt heel tof! Het is een hele sensuele, charmante maar ook sexy dans, heel mooi. Daarna na aangesloten bij de party in het hostel. Toen ik mijn reis begon vond ik Benos Aires heel overweldigend, wat ook niet gek is met 20 miljoen inwoners en 500 000 taxis, maar toen ben ik zsm weggegaan. Nu geniet ik er veel meer van. De architectuur is echt heel mooi. Met Liselotte de volgende dag naar La Boca geweest en een markt bezocht. Weer naar een Milhouse feestje geweest en afscheid genomen van Liselotte, die naar Mendoza ging. Buenos Aires staat ook bekend om the nightlife. Dus zaterdags na het feestje in het hostel een ticket gekocht naar Terrazas, 1 van de beste nightclubs van BA. In Nederland gaan we al vrij laat naar de kroeg, maar hier begint het pas om half 3. Ik vond het wel echt heel erg leuk, lekker gedanst en een goeie party gebouwd. Op zondag ben ik met Eder (Braziliaan) naar de antiekmarkt in San Telmo geweest, deze markt is echt enorm en mn drang om alles te kopen kwam weer opzetten, zoveel mooie dingen. Gelukkig heb ik me erg goed ingehouden.
Vandaag is alweer mijn allerlaatste dag in Buenos Aires en Zuid-Amerika. Morgenmiddag 1 uur plaatselijek tijd vertrekt mijn vliegtuig. Aan de ene kant geeft me dit wel een verdrietig gevoel. Ik heb alles, maar dan ook alles gedaan wat ik wilde. Er zijn weinig dingen waar ik spijt van heb en sommigen dingen waren door omstandigheden niet mogelijk. Ik heb de meest geweldige landschappen gezien, waarvan ik niet wist dat het ook maar bestond, zo ongelofelijk mooi. Ik heb superleuke mensen ontmoet en van elke land op zn eigen manier enorm genoten. Als ik terugdenk aan wat ik gedaan heb in 4,5 maand, mag ik alleen maar in mn handjes knijpen. Maar aan de andere kant heb ik ook enorm zin om naar huis te gaan, het is goed geweest zo.
Ik wil bij deze dan ook iedereen bedanken voor het volgen van mijn blog en de reacties, echt heel leuk om te lezen. Mijn excuses dat ze af en toe een beetje lang waren, maar wil gewoon graag alles met jullie delen;). Tot snel allemaal!
Liefs, Maaike
De volgende dag afscheid genomen van Karlijn en Carlien en de bus genomen naar Pucon. Dit is een heel klein plaatsje in het zuiden. Mijn missie was het beklimmen van de Villarica vulkaan. Helaas door het slechte weer en de stakende buschauffeurs zat ik hier 4 dagen niks te doen en was ik ook nog eens de enige in het hostel. Dat was wat minder. Gelukkig op de 4e dag kon de vulkaan beklommen worden. Samen met 2 Duitse meiden uit mn kamer naar het kantoortje vanwaar we vertrokken. We kregen een backpack met onze kleding. We stopten op 1400 meter, daar begon de klim. De weg omhoog was vrij zwaar, steil omhoog. Het leek wel of we aan het skien waren; we gingen in slalom omhoog en mn schoenen waren enorm en lomp, het voelde echt alsof ik op mn skischoenen omhoog liep. Je moet het je zo voorstellen, voor de skiers onder ons, dat ik dus met skischoenen aan, een zwarte piste omhoog liep, als het niet steiler was.Na 3 uur klimmen kwamen we bij de rand van de gletsjer, de sneeuw. Daar konden we even wat eten en moesten we onze kleding aan; een helm, van die ijzeren spikes onder de schoenen en een pikhouweel. We moesten onze spikes goed in de sneeuw drukken. Het werd steeds zwaarder door de enorm harde wind, mn knieen deden ontzettend veel pijn, maar ik wilde gewoon die top halen. Steeds meer mensen raakten achter, behalve Jules (Nederlands), Josephin (Duitse) en ik. Op een gegeven moment moesten we stoppen, omdat er andere gidsen en groepen naar beneden kwamen, omdat het laatste stuk naar de top heel slecht was. Toch nog 20 minuten geprobeerd. Daarna ging onze gids het checken en helaas besloot hij, voor onze veiligheid, dat we terug naar beneden gingen. Dit was op 2600 meter, 200 meter van de top. Maar het ijs naar de top was zo hard dat zelfs de spikes er niet doorheen kwamen. Erg jammer aangezien ik de top bijna kon aanraken, maar zeer begrijpelijk. Alsnog was het uitzicht fantastisch over het Lake District van Chile. De was naar beneden was ook nog best gevaarlijk. Op een gegeven moment bleven mn spikes hangen en ging ik onderuit, gelukkig had ik mn pikhouweel die ik in het ijs sloeg en me kon ophijsen. De zolen van mn schoenen voelden als planken, deed echt superzeer en mn knieen, pff. Kon bijna niet meer lopen, maar gelukkig om 3 uur waren we weer beneden en konden we genieten van een lekker biertje op het dakterras. De ervaring was wel heel tof en ik was blij dat ik weer wat actiefs had gedaan. De volgende morgen een bus genomen naar Argentinie, daar overgestapt en ´s avonds aangekomen in Bariloche. Onderweg al wat kunnen zien van de 7 meren, echt heel mooi. Helaas werd ik een beetje ziek en was het weer regenachtig en heel winderig en kon ik vrij weinig doen. Met slecht weer is er niks te doen in Bariloche, behalve de vele chocoladewinkels uitproberen, wat ik dan natuuuuurlijk ook gedaan heb! (Ik denk dat er nu 2 mensen heel jaloers zijn..;). Wel lekker de kroeg in geweest en de dag erna met 2 jongens afgesproken om de fietstocht te doen. De bus daarheen genomen, bleek het daar te regenen en niet te stoppen. Dus weer terug met de bus. Toen maar besloten om door te reizen, aangezien ik 4 dagen niks gedaan had, verveelde me enorm.
Een 13 urige busrit naar de andere kant van Argentinie, Puerto Madryn. Hier wilde ik Peninsula Valdes bezoeken. In het hoogseizoen kun je hier walvissen, orka´s, pinguins, enz. spotten. In het laagseizoen kun je alleen zeeleeuwen, zeehonden enz. zien, maar dat vond ik niet erg. Helaas was het wel echt laagseizoen, waardoor ik wéér de enige in het hostel was en de tours die ik wilde doen niet doorgingen omdat ik de enige was. Ik was het toen wel erg zat en besloot zsm naar Buenos Aires te gaan. Nog een lekker dagje op het strand gezeten en toen 19 uur naar Buenos Aires. Eindelijk weer meer dan 10 zinnen op een dag gesproken. Met 2 meiden uit mn kamer wezen eten en de volgende dag een walking tour gedaan naar Recoleta, 1 van de buurten. Ook de cementery bezocht. Dit is echt bizar en bijzonder tegelijk. Op deze begraafplaats liggen voornamelijk rijke mensen. Zij probeerden elkaar te overtreffen met hun graven waardoor er enorme maussoleums staan. Het lijken wel apartementen. En nog meer bizar is het feit dat je er dus in kunt kijken en de grafkisten ziet. Eva Peron (beter bekend als Evita) ligt hier ook begraven. Een heel bizar verhaal ook, wat er allemaal met haar lichaam is gebeurd. ´s Avonds met Claire (Engeland), Chris (Duitsland) en Liselotte (Nederland) naar de tangoshow. Iets wat je natuurlijk gedaan moet hebben. We kregen eerst zelf tangoles, daarna een 3 gangen diner met onbeperkt wijn en tijdens het toetje een tangoshow. Echt heel tof! Het is een hele sensuele, charmante maar ook sexy dans, heel mooi. Daarna na aangesloten bij de party in het hostel. Toen ik mijn reis begon vond ik Benos Aires heel overweldigend, wat ook niet gek is met 20 miljoen inwoners en 500 000 taxis, maar toen ben ik zsm weggegaan. Nu geniet ik er veel meer van. De architectuur is echt heel mooi. Met Liselotte de volgende dag naar La Boca geweest en een markt bezocht. Weer naar een Milhouse feestje geweest en afscheid genomen van Liselotte, die naar Mendoza ging. Buenos Aires staat ook bekend om the nightlife. Dus zaterdags na het feestje in het hostel een ticket gekocht naar Terrazas, 1 van de beste nightclubs van BA. In Nederland gaan we al vrij laat naar de kroeg, maar hier begint het pas om half 3. Ik vond het wel echt heel erg leuk, lekker gedanst en een goeie party gebouwd. Op zondag ben ik met Eder (Braziliaan) naar de antiekmarkt in San Telmo geweest, deze markt is echt enorm en mn drang om alles te kopen kwam weer opzetten, zoveel mooie dingen. Gelukkig heb ik me erg goed ingehouden.
Vandaag is alweer mijn allerlaatste dag in Buenos Aires en Zuid-Amerika. Morgenmiddag 1 uur plaatselijek tijd vertrekt mijn vliegtuig. Aan de ene kant geeft me dit wel een verdrietig gevoel. Ik heb alles, maar dan ook alles gedaan wat ik wilde. Er zijn weinig dingen waar ik spijt van heb en sommigen dingen waren door omstandigheden niet mogelijk. Ik heb de meest geweldige landschappen gezien, waarvan ik niet wist dat het ook maar bestond, zo ongelofelijk mooi. Ik heb superleuke mensen ontmoet en van elke land op zn eigen manier enorm genoten. Als ik terugdenk aan wat ik gedaan heb in 4,5 maand, mag ik alleen maar in mn handjes knijpen. Maar aan de andere kant heb ik ook enorm zin om naar huis te gaan, het is goed geweest zo.
Ik wil bij deze dan ook iedereen bedanken voor het volgen van mijn blog en de reacties, echt heel leuk om te lezen. Mijn excuses dat ze af en toe een beetje lang waren, maar wil gewoon graag alles met jullie delen;). Tot snel allemaal!
Liefs, Maaike
-
21 Mei 2013 - 18:46
Renate:
Nou zus, dit was dan je laatste verhaal, wat is t toch snel gegaan! Nog 2 dagen (Gw weet t exact in uren te vertellen) qua weer hier heb je niks gemist, t is echt hondenweer. Tot donderdag!! Xx -
21 Mei 2013 - 20:19
Tineke:
Hoi lieve nicht!
Lag net op de bank en heb je indrukwekkende verhaal gelezen op de I-pad. Je hebt erg genoten, maar ook heel wat doorstaan en je doorzettingsvermogen is veel groter dan ik had verwacht.
Ik zou tennis kijken, maar het weer is slecht, dus thuis gebleven. Je ma en Kees de Heus tennissen nu tegen mijn Bert en je schoonzus Elsbeth ... denk even aan hen in de stromende regen ... of zouden ze gewoon in de kantine zitten??
Hele goede reis naar huis en veel liefs van Tineke -
21 Mei 2013 - 20:21
Annet:
helemaal niet beetje te lang: prachtig om te lezen!
Goede reis! en groet van ons allemaal. -
21 Mei 2013 - 22:30
Evelien B:
Nou Maaik, mooi afsluitend verhaal! Ik ga je boekwerken missen, want die haalden toch ook even mn eigen herinneringen boven. Alvast een goede vlucht terug!! xo -
22 Mei 2013 - 09:50
Marja En Arnold:
Lieve Maaike,
Dit was je laatste reisverslag en ik vind het heel goed van je dat je alles gedaan hebt wat je ook maar wilde. Daar is discipline voor nodig.
Een mooie reis waar je nog lang op terug kan kijken en wie weet wat de toekomst nog voor je in petto heeft.
Nu weer terug naar het regenachtige Nederland. Misschien dat je de zon mee kan nemen.
Tot donderdag!
Groetjes,
Arnold & Marja -
23 Mei 2013 - 11:03
Lauw:
Aaaaah je bent al bijna terug Makaaij!! Welcome back in the rain :)
Xx Lauw -
23 Mei 2013 - 18:11
Edith:
Dit keer plaats ik hem 1 keer ;)
Denk ook de laatste keer.
Mooie afsluiter van een mooie reis!
X -
23 Mei 2013 - 18:51
Rien En Adrie:
Lieve Maaike,
Dit word geschreven op het moment dat je weer thuis bent ! Gelukkig is alles goed gegaan en je bent veilig en gezond thuis gekomen wat voor ons belangrijk is. Ook heb je een hoop gezien, gedaan en ondervonden, een reis waar je goed op terug kan kijken. Nu weer met beide benen op de grond en de dagelijkse dingen komen weer aan de orde......
Welkom thuis !! Vader en moeder xx -
29 Mei 2013 - 14:01
Jeannette:
ik heb je gisterenavond natuurlijk alweer bij svl gezien, toch nog maar even een reactie hier.
ik vond het super leuk om je verhalen te lezen en absolut niet te lang. geweldig wat jij allemaal gedaan hebt petje af hoor. kijk af en toe je foto`s terug op het moment dat je denkt pfff was ik echt 4,5 maand weg.
groetjes jeannette -
03 Oktober 2013 - 09:18
Marlot:
Hallo Maaike,
Bij het zoeken van reisverslagen over zuid Amerika kwam ik op jouw waarbenjij terecht. Wat een leuke verhalen staan hier op!
Ik ben ook van plan te gaan reizen in zuid Amerika en vroeg mij af of je mij misschien wat informatie kon geven? Zou heel fijn zijn.
Mijn mailadres is: bruggeman_marlot@hotmail.com
Alvast bedankt!
Groetjes Marlot Bruggeman
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
